Deel 9

29 mei 2003, Riga

Vanuit Klaipeda(Litouwen) zijn we naar Liepaja in Letland gevaren. Uitklaren was weer een festiviteit op zich. We meldden ons vertrek uit de jachthaven  naar Pier 26 van de douane per marifoon. Op pier 26 meldden we onze aankomst en krijgen te horen “You may go”. Dit lijkt ons onwaarschijnlijk dus we vragen het nogmaals en krijgen nogmaals toestemming door te gaan. Als we ruim een half uur later bij de havenmonding zijn worden we aangeroepen vanaf een wachttoren dat we terugmoeten naar Pier 26 om uit te klaren. We draaien maar om en worden kort daarna weer begeleid door twee man van Border Control in een snelle rubberboot “follow us”om er maar zeker van te zijn dat we inderdaad teruggaan.

Ruim anderhalf uur later zijn we dan alsnog op weg.naar Liepaja, de haven die we niet zien: Het is een beetje mistig op zee als we vertrekken maar allengs wordt het zicht beter. Totdat we zo’n 5 mijl vóór de haven zijn en het zicht terugvalt naar minder dan 50 meter. De radar gaat aan en doet het niet goed. Met één op het voordek sturen we op de GPS naar het midden van de havenhoofden. Als we op die positie zijn aangekomen kunnen we de havenhoofden niet zien en overwegen terug te gaan en ergens langs de kust te ankeren. Dan klinkt Traffic Control Liepaja over de marifoon: Touch of Wind steer course 112” en even later zien we één havenhoofd, het andere is niet te zien. Nog twee maal krijgen we na verloop van tijd een koers opgegeven en bereiken we via de radarbegeleiding van Liepaja Traffic de jachthaven. De dag erop zien we de breedte tussen de havenhoofden. Het zicht schatten we in op ca 30 meter.

De jachthaven is klein, er kunnen ongeveer 6 boten liggen. Het toiletgebouw ziet er aan de buitenkant niet uit. Erbinnen is het prima verzorgd: ruime schone toiletten en douches, een wasmachine, EN een prachtige sauna met inpandig zwembadje!!! Heerlijk!!!!

Via Ventspils en een prachtige zeildag naar Roja liggen we nu in Riga, de stad van het songfestival. Vonden we Gdansk al mooi; het oude centrum van Riga is echt het bezoeken waard. Een aantal foto’s zijn bijgevoegd. 

Onderweg van Roja naar Riga worden we geënterd door een rubberboot van de Letse marine. Ze zijn aan het mijnenvegen in de Golf van Riga. Wij hebben het voor de scheepvaart gesloten gebied keurig in de kaart ingetekend. Er is blijkbaar toch nog een wijziging gekomen want ook de vaarweg naar Riga is nu gesloten. Met weinig Duits en veel handen en voetenwerk, terwijl de marineboot naast ons meevaart en wij onze zeekaart laten zien, komen we erachter hoe we dan nog wel in Riga kunnen komen. Zo maak je nog eens wat mee, toch?

We zijn nu wel gedwongen binnen de 20 meter dieptelijn te gaan varen. Een omweg van meer dan 10 mijl ( =twee uur varen) op de toch al lange tocht( om 08.00 vertrokken en om 21.30 afgemeerd in Riga) 

(On) veiligheid:

Een onderwerp waarover we veel hebben gehoord en gelezen en veel hebben over nagedacht. Als we nu terugkijken naar de afgelopen 6 weken in Polen, Litouwen en Letland hebben we nog geen onveilig gevoel gehad. Bijna alle jachthavens hebben bewaking de klok rond en we laten de boot dus met gerust hart achter als we de stad ingaan. In de plaatsen zelf is het niet anders dan in de steden in Nederland naar onze beleving. Het gevaarlijkst zijn eigenlijk onze fietstochten. Je kan duidelijk merken dat het verkeer niet is gewend aan veel fietsers. De fietsers die er zijn fietsen nagenoeg allemaal op de stoep en wij dus ook. Een voordeel daarbij is dat het wegdek vaak allerbelabberdst onderhouden is of uit kasseien of erger bestaat. De trottoirs zijn vaak van iets betere kwaliteit. Je moet er alleen niet aan denken dat je je in een invalidenwagen moet verplaatsen want dat is echt afzien denken we. 

Uz redzèsanos

 

Klik op de camera voor het filmpje

 

.

21 mei, Liepaja

 

 

Terug naar het overzicht