2003

Deel 8

17 mei 2003, Kleipeda (LT)

We hebben ons in Gdansk uitstekend vermaakt. Helaas hebben we door de taalbarrière geen leuke gesprekken met de Polen kunnen voeren. Het enige gesprekje dat we hadden, was met een Poolse arts, Kalina Skuza, die ons tijdens een fietstocht door de stad aansprak in het Duits. Zij vond het leuk haar kennis van die taal weer eens te oefenen. Zij vond het zo leuk, dat ze ons zelfs uitnodigde om eens een kopje koffie te komen drinken bij haar thuis. Helaas woonde ze niet in Gdansk zelf, dus hebben we het maar afgeslagen. Bij het afscheid kregen we haar visitekaartje. Als er problemen zouden mogen zijn, konden we haar te allen tijde bellen. Mooi toch!

We vertrekken op de 14^e mei rond een uur of half één ´s middags. We hebben zo´n 120 mijl voor de boeg. De windverwachting is best wel gunstig wat richting betreft, maar de kracht laat het behoorlijk afweten. Het wordt een lange, vervelende tocht, waarbij de motor overuren maakt. Door het rustige weer komen we wat slapen betreft niets tekort. In het begin staan er veel dreigende wolken. Daar komt een beetje regen uit, maar géén wind! En die hebben we nodig.

Tijdens deze tocht hebben we alle tijd om ons af te vragen of we inmiddels een `sabbatical´ gevoel hebben. Thuis hadden we het idee dat het iets speciaals moest zijn. Net zo iets als vlinders in je buik bij een verliefdheid. Maar nu, na zo´n 6 weken, voelen we ons niet anders dan tijdens een vakantie. Wel is er absoluut geen tijddruk en dat is een heel plezierig gevoel. Er zijn nauwelijks dagelijkse rituelen. De enige zorgen die je hebt, gaan erover of je in de volgende haven diesel en water kunt tanken, kunt wassen, kunt douchen,de nodige boodschappen kunt doen en zo.

Water tanken is tot dusverre nog steeds geen probleem. We hebben twee tanks van 120 liter elk en doen ongeveer een week met één tank. Dat geeft voldoende speelruimte. Diesel is een ander verhaal. In Gdansk bijvoorbeeld is er nog geen mogelijkheid tot 1 juni voor de pleziervaart. Niet zo heel erg. De tank is nog behoorlijk vol en in Klaipeda is er volgens de pilot een dieselpomp in de haven. Zoals hierboven beschreven motoren wij bijna de hele tocht naar Klaipeda en is de tank nagenoeg leeg. Helaas is de pomp er niet meer. De tank is er nog wel. Een Duitse motorsailer in de haven heeft ook diesel nodig. Na tussenkomst van een tolk regelt de havenmeester dat de dag erop er een tankschip zal komen om de tank in de haven te vullen. De dag erop wordt er een roestig oud schip verlegd in de haven en de “tankboot” kan afmeren en de tank bij de haven vullen. Als dat is gebeurd krijgen we de melding dat de elektrische pomp kapot is. Dus de diesel kan niet uit de voorraadtank. Met drie man wordt geprobeerd de pomp te repareren. We moeten ons echter geen zorgen maken: als reparatie niet lukt wordt er een handpomp geïnstalleerd en wordt de diesel per jerrycan aangevoerd. Om 23.00 uur wordt er op de boot geklopt en staan er inderdaad jerrycans met diesel. Even voor 24.00 uur is onze tank weer vol en wij zijn blij daarmee.

Boodschappen zijn tot op heden geen probleem. Wel zijn de merken onbekend en kopen we wel eens brood dat verrassend smaakt. Douchen kan niet overal, soms is het fantastisch maar ook wel eens ronduit smerig of gewoon koud water (en dat is echt héél koud). Naarmate we verder oostwaarts trekken wordt de was doen een steeds groter probleem denken we. In beginsel kunnen we zo’n drie weken overbruggen met beddengoed ed. We hopen dat dat lang genoeg is. Voor de kleine spullen is een handwas prima te doen. Lakens etc. is gewoon niet te doen op de hand.

Inmiddels hebben we wel de conclusie getrokken, dat we eigenlijk een maand te vroeg van start gegaan zijn. Niet zozeer vanwege de temperaturen als wel dat de faciliteiten in de jachthavens nog niet altijd beschikbaar zijn, je heel weinig andere zeilers tegenkomt en de natuur in deze contreien gewoon later op gang komt dan in Nederland. Pas sinds een week zien we bomen in bloei staan en komen er weer nieuwe blaadjes aan de takken. Voor ons gevoel is het nu maart als we om ons heen kijken.

Wat missen we niet:

elkaar
televisie
afwasmachine
de dagelijkse gewoonte/sleur
werk(denk er wel eens aan)
het wereldnieuws
de luxe van wonen in Nederland

Wat missen we wel:

de kleinkinderen
een Nederlandse krant
zomaar een praatje maken met iemand (de taalbarrière sinds Polen is enorm groot).
Goeie wind; We hebben te veel uit de verkeerde hoek of geen/te weinig uit de goede richting. Stiekem, maar niet serieus, is de gedachte aan een motorboot al eens opgekomen.

Wat vinden we leuk:

elkaar
op de boot wonen
samen uitgebreid ontbijten
elke dag is anders
e-mail ontvangen van vrienden, familie en bekenden
de vrijheid zonder tijdsdruk
de totaal andere manier van leven: back to the basic
de onverwachte charme en de eenvoud van de ex-Oostbloklanden. Ze zijn, als je er oog voor hebt, niet zo grijs en grauw als we ons voorstelden
Zeilen en de zee
Ons onbekende landen en plaatsen aandoen
Fietsen door stad en natuur
De internetcafé’s, -eckes, -salonas en hoe of waar ze te vinden
Lezen, puzzelen en scrabble(dit laatste alleen voor Winny, Rens wint bijna nooit).

Wat vinden we niet leuk:

??????????????????????????????????????????????????????????
wordt vervolgd.( eventueel, als of zodra we iets bedenken)

Presjoe(=fonetisch)