2003

11 mei 2003, Gdansk(PL)

De marifoon is weer gerepareerd. Hoera! De navtex helaas niet. De weerberichten via de mobiele telefoon helaas ook niet meer, maar na verschillende telefoontjes met het instituut en omschakeling van D2 naar D1??? werkt het nu wel. Vanaf Bornholm zijn we naar Ustka in Polen gevaren, vervolgens naar Wladyslawowo en liggen nu in het prachtige centrum van Gdansk de laatste haven die we in Polen aandoen.

Nog dingen meegemaakt:

Douane in Ustka was weer een geheel ander verhaal dan in Swinoujscie: nu wilden ze ineens wel een crew-list in duplo. Eén ervan kregen we terug voorzien van stempel en een tekst in het Pools die moest worden ondertekend waarin we verklaarden geen drugs, wapens en/of ammunitie aan boord te hebben. Voordat we tekenden wilden we dit in het Engels eronder zetten. Dat mocht echter niet. Helemaal duidelijk wat we hebben getekend is het nog steeds niet.

Havengeld betalen is een ander verhaal. In Ustka kregen we een plek toegewezen die we helemaal niet wilden: zeer onrustig en tegen oude vrachtwagenbanden aan. De romp was dan ook binnen een paar minuten helemaal zwart. Over havengeld sprak niemand tot we ’s-ochtends vroeg weg wilden. De kosten zijn Zlt 45,-. Helaas hebben ze niet terug van Zlt 100,=. Rens verdomt het om fooi te geven en gaat het dorp in voor een winkel om te wisselen. Uiteindelijk kunnen we dan toch nog om 07.30 uur weg.

In Wladyslawowo horen we bij aanmelding bij Port Control dat we niet hoeven te betalen voor overigens prima plaatsen speciaal voor de pleziervaart aangelegd ineen hele grote vissershaven. De dag daarop komt een andere havenmeester havengeld afrekenen. We zullen het maar op taalproblemen houden. In Wladyslawowo hebben we de fles Veuve Amiot soldaat gemaakt, gekregen van een zeilvriendin voor een bijzondere gebeurtenis.

We blijken hemelsbreed precies tussen Medemblik en St. Petersburg te liggen afgemeerd( beide 488 Nm op de GPS)

Onze handen en voeten zijn goud waard. Polen spreken Pools en verder niets. Boodschappen doen is lachen als er geen supermarkt is. Probeer maar eens uit leggen dat je eieren wilt: één ding is ons duidelijk: Poolse kippen zeggen geen tok,tok,tok!!

Onze kennis van de Poolse taal neemt met de dag toe. Can we prosche have jedna kawa w jedna piwo do lody?

Gdansk, waar we nu liggen is een prachtige stad met een schitterend gerestaureerd centrum. De 4,5 mijl die we de rivier op moesten voert langs industrieterreinen die allemaal zijn gerelateerd aan de scheepvaart. Het is toch wel apart ook de scheepswerven te zien waar Lech Walesa heeft gewerkt en Solidariteit is ontstaan.

Heel opvallend is dat sommige Polen gewoon in het Pools tegen ons blijven praten ook al begrijpen we er niets van. Ze gaan gewoon door, vaak met de gedachte dat we hardhorend zijn en het wel zullen begrijpen als ze harder praten. We praten dan maar gewoon in het Hollands terug en dat lijkt erg bevredigend voor ze.

En toch nu -bijna terugkijkend op Polen- vinden we het toch wel een ervaring die we niet hadden willen missen: lelijke mannen, mooie, elegante en goedverzorgde vrouwen, onbegrijpelijke taal, veel Polski Fiats waarvan de bestuurders rijden alsof ze een Ferrari onder de kont hebben, veel grote oude gebouwen, belabberde sanitaire voorzieningen (niet alleen in de havens), oude houten buitenmodel zeilboten met hele grote reddingsvlotten, veel heel jonge moeders en heel veel vriendelijke en behulpzame mensen.

In Ustka liep zowat het hele dorp uit om de boot uit Holland in de haven te zien.

Nog meer opzien baren onze fietsen, ongeacht waar we fietsen of ze hebben geparkeerd. In Gdansk maande een verkoopster ons zelfs om ze uit veiligheidsoverwegingen mee naar binnen te nemen toen we de winkel binnen gingen..

Morgen naar Klaipeda in Litouwen

Tschin dobre

Klik op de camera voor het filmpje

PM: de wolk op bijgevoegde foto betekende van het ene op de andere moment gedurende 10 minuten windkracht 8 (34,8 knopen)