2003

3 september 2003, Helgoland

We zijn nu echt aan de terugreis begonnen en zijn inmiddels op Helgoland aan de “Nederlandse” kant van de Duitse Bocht.

Na ons vorige verslag hebben we nog één ons onbekende haven aangelopen (Helsingborg) en daarna werd het bekend gebied met Malmö, Klintholm op Mön, Rödby en het Kieler Kanaal. Tot aan Malmö hebben we nog heerlijk kunnen zeilen. Daarna was de wind op op de Oostzee en hebben we de motor overuren moeten laten draaien. Gelukkig hebben we op de Elbe naar Helgoland toe weer heerlijk kunnen zeilen. Met de stroom mee en meer dan 9 knopen over de grond was het weer even lekker kicken.

De afgelopen dagen besteden we steeds meer tijd aan het nadenken hoe het zal zijn om weer in Nederland terug te zijn en terug te gaan in het “gareel”. De maanden die we op reis zijn geweest waren toch wel erg plezierig, met een vrij gevoel en zijn heel relaxed verlopen. Het smaakt definitief naar meer!
Zullen we dingen de volgende keer anders doen? Ja natuurlijk! Als je zo lange tijd achtereen op een boot verblijft, krijg je toch andere inzichten dan wanneer de langste periode achter elkaar een vakantie van 4 weken is. Er is al een hele lijst met zaken die we in de komende jaren aan de boot veranderd, verbeterd of vervangen willen hebben. Hierbij te denken aan de ontvangst van weerberichten, koken op diesel, installatie van een vuilwatertank, verbetering van de elektrische installatie en ook nog heel veel kleine dingetjes zoals bijvoorbeeld het veranderen van de draairichting van een kastdeurtje. We nemen sowieso nog meer boeken mee.

Wat we niet meer doen is op 1 april weggaan. Los van het feit dat je behoorlijk pech kunt hebben met het weer is het gewoon te vroeg voor de noordelijke streken. In veel havens zijn nog geen of niet alle faciliteiten beschikbaar omdat het seizoen nog niet is begonnen en het is soms wel heel erg stil als je in je uppie in de haven ligt afgemeerd. Voor de sociale kontakten was dat soms desastreus.
Vooraf hebben we het nodige geïnvesteerd in boot en aanverwante zaken. Waar we heel veel plezier van hebben gehad is de laptop geweest met de elektronische kaarten(bedankt Hans!). De windmeter is gewoon heel leuk om te hebben maar ook best gemakkelijk in verband met de zeilvoering. De topper is toch wel geweest de elektronische fotocamera die we op de dag van vertrek nog hebben aangeschaft. Daar hebben we, ook voor het bijhouden van deze website, erg veel plezier van gehad.

De boot heeft het goed gedaan. Opvallend is wel de slechte prestatie van de elektronica. We hebben problemen (gehad) met marifoon, log/dieptemeter, navtex, koelkast en de radar. Een volgende keer nemen we nog meer reserveonderdelen mee. Van alles wat we dubbel bij ons hebben, hebben we niets hoeven gebruiken omdat die zaken niet kapot zijn gegaan. We vragen ons af of dat niet de oplossing is: alles dubbel meenemen want dan gaat het origineel niet kapot!

Nog zo’n 150 mijlen hemelsbreed scheiden ons van thuishaven Medemblik. Dit is dan ook het één na laatste verslag van onze reis. Het laatste volgt met een dag of veertien zodra we weer thuis zijn.

Moin, moin.