2003

29 juli 2003, Stockholm

Saai?!

We varen nu al zo’n drie weken rond in de Turku en de Äland Archipel en we beleven, als we helemaal eerlijk zijn, niet veel bijzondere dingen. Het weer is onveranderlijk prachtig met veel zon en temperaturen boven de twintig en soms boven de 25 graden Celsius. De wind is meest matig rond beaufort 3 met een enkele uitschieter naar onderkant beaufort 4 en we genieten met volle teugen van het landschap, de eilanden, de rotsen en de kleine haventjes en ankerplaatsen die we aandoen.

Het is heerlijk ontspannen varen hier. Er is door de vele alternatieven geen dwang om een bepaalde afstand af te leggen en dus een bepaalde minimumsnelheid te halen. We hijsen ’s ochtends de zeilen, varen in een bepaalde richting en zien wel waar we eindigen. Soms is dat een klein dorp, soms een wat grotere plaats en soms gewoon een “eigen” fjord waar we voor anker gaan.

Maken we dan helemaal niks mee? Natuurlijk wel.

Vooraf zijn we door veel mensen gevraagd naar en gewaarschuwd voor criminaliteit in de Baltische Staten en Rusland. We hebben daar –gelukkig- echter niets van dat alles mogen merken. Geheel criminaliteitsvrij zijn we inmiddels niet meer. In Turku koopt Win nieuwe open schoenen en doet die meteen aan. De oude schoenen, in een plastic tasje laten we aan het stuur van de fiets hangen als we boodschappen gaan doen in de supermarkt. Bij terugkomst is het tasje met inhoud verdwenen. We hopen maar dat de onverlaat het achteraf de moeite waard vond. Een Fin die we een paar dagen later spraken was niet blij toen hij uitgebreid had verteld niet naar de Baltische Staten te willen in verband met de criminaliteit daar en wij hem over onze ervaringen daar en in Turku vertelden.

Finland staat bekend om zijn muggen. We hebben daar ook wel het nodige van meegekregen. We zijn allebei meerdere malen gestoken en dan vormen zich grote bulten die een paar dagen behoorlijk jeuken. Het vreemde is echter wel dat we niet merken dat we gestoken worden en maar zelden zien dat er een mug op onze huid zit. De boot zelf kunnen we goed muggenvrij houden nadat we een hele avond lang met de hand horren hebben zitten naaien voor de klapluiken. De Zweedse watersporter naast ons zat met grote verbazing naar Rens te kijken die in de kuip vitrage met de stiksteek zat te zoomen. Toen we de horren gingen passen op de luikopeningen kwam het begrip voor die gekke naaiende Hollander en begon hij zelfs even een praatje.

Sinds een week zijn we nu in Zweden en hoewel het landschap van rotsen, eilanden, bossen en water bijna niet afwijkt van dat in Finland verdwijnen de bulten en jeuk heel snel. We beginnen ons af te vragen of er wellicht sprake is geweest van een soort van allergie voor?????

Opvallende verschillen met de eerste drie maanden van onze reis zijn toch wel het prijsniveau dat sinds Finland weer vergelijkbaar(of hoger) is met Nederland, we doen een stuk minder ons best wat van de taal op te steken want je kunt overal met Engels terecht, we kunnen met regelmaat de Telegraaf kopen, de kust is veel afwisselender, de douane en paspoortcontroles stellen niets meer voor en we blijken hier nog veel meer moeite te hebben om de gasfles te laten vullen. In Helsinki kon de fles niet gevuld worden; “dat kan alleen in Turku”. In Turku meldde de havenmeester dat het vullen niet daar kan maar wel in Mariehamn. In Mariehamn wist men te melden dat het toch in Turku moest gebeuren. Inmiddels is het in Stockholm, waar we nu liggen gelukkig wel gelukt. Ook de reserveflessen begonnen redelijk leeg te raken.

Vinden we het saai? Nee, absoluut niet! Het is vooral heel veel, heel ontspannen en plezierig zeilen. De motor wordt bijna niet gebruikt wat ook weer andere problemen met zich meebrengt. We moeten redelijk voorzichtig omspringen met het elektriciteitsgebruik aan boord zeker nu we bij de hoge buitentemperaturen de koeling constant willen laten draaien. Vaak viel de koeling echter uit door gebrek aan stroom. Sinds we in Mariehamn tot ’s nachts 04.00 uur hebben zitten sleutelen aan de elektrische installatie als gevolg van een acute massa storing even na twaalven kunnen we de accu’s gelukkig wel weer goed vol krijgen. Waarschijnlijk heeft dit probleem al langer gesluimerd, want nu blijft de koeling het gewoon goed doen. Een koud pilsje is toch lekkerder dan een lauwe.

Stockholm vinden we een leuke en aparte stad. In het koninklijk paleis met de diverse inpandige musea hebben we een dag lang rondgelopen en is absoluut een bezoek waard. Ook hier geldt weer dat we niet alles in de stad hebben kunnen zien maar dat is vooral ook het gevolg van een griepje dat ons allebei een paar dagen heeft geplaagd. Zo houden we in elk geval voldoende redenen om ook hier weer een keer terug te willen komen!!

We gaan nu richting Götakanaal. We zien er erg naar uit om die sluistrappen daar te gaan ervaren. Uiteraard zullen wij daarover op deze site berichten.

Vi ses