Deel 13
“ Hier kome een stad aan de zee
Beschermd tegen vijand en vete
Door de natuur gewild
Een venster naar Europa
Een vesting aan de rand van mijn rijk
Vrolijk zullen wapperen alle vlaggen
Op deze stromen nooit gezien
Ons gasten brengend uit vreemde landen”
Alexander Poesjkin
Dit zijn de woorden van tsaar Peter de Grote, de stichter van de stad Sint Petersburg, aan hem toegeschreven door Poesjkin in bovengenoemd gedicht
“De Bronzen Ruiter”
Wij voelen ons bijzonder aangesproken door dit gedicht en met name door de laatste drie regels die op ons van toepassing zijn nu we met ons eigen schip in Sint Petersburg liggen afgemeerd.
De havenmeester heeft, naast de vlag van de andere nationaliteiten in de haven, de Nederlandse vlag voor ons gehesen, de wateren waren ons nog niet bekend en wij voelen ons erg plezierig te gast in Sint Petersburg.
De stad zelf is overweldigend. Elk vergelijk met de steden die we op onze reis hebben gezien gaat mank. In het centrum van de stad kom je ogen te kort om al dat moois in je op te nemen. Langs de kanalen is het één groot feest van paleizen, monumentale gebouwen, gevels met ornamenten, standbeelden, rijkdom en historie. Een tour door de stad met Vladimir, onze kontaktpersoon, op de dag ná aankomst gaf zo’n ongelofelijke hoeveelheid indrukken dat wij besloten een dag “vrij” te nemen om alles op een rijtje te kunnen zetten en een plan te maken voor de komende 10 dagen om datgene te gaan zien waar we nu onze zinnen op hebben gezet. En dat is maar een fractie van de mogelijkheden………
De plannen zijn: bezoeken van de Kunstkammer van Peter de Grote, de Versaille-achtige tuinen, het Zomerpaleis, de barnsteenkamer in het paleis van Catherina de Grote, het Peter en Paul eiland met kathedraal, begraafplaatsen van Russische tsaren, kunstenaars en schrijvers, de Nevski Prospekt met haar 4 km winkels en warenhuizen waaronder het warenhuis “The husbands death” zoals dat in de volksmond wordt genoemd. We hebben tickets besteld voor een uitvoering van Russische Volksdansen en een –uiteraard Russische- uitvoering van het Zwanenmeer als droomverjaardagscadeautje voor Winny. Natuurlijk ontbreekt ook een dag in de Hermitage niet in het programma. Voor die dag hebben we Vladimir als persoonlijke gids ingehuurd. Als je dan nagaat dat we daarnaast plannen hebben voor de bezichtiging van ontelbaar veel bruggen, kerken, kathedralen, het huisje van Peter de Grote, markten, terrasjes en het bijhouden van boot, privé journaal en website zullen we waarschijnlijk wel tijd te kort gaan komen als we nog enige ruimte willen houden binnen de geldigheidsduur van de visa om goed zeilweer te kiezen om naar Helsinki te gaan. De eerste plannen hebben we al moeten omgooien omdat Poetin op bezoek komt voor een paar dagen en dus? allerhande plaatsen niet voor bezoekers toegankelijk zijn in die periode.
Na de rondtoer door de stad van Vladimir hebben we nog een aantal uren in de stad rondgelopen. Fietsen wordt ten strengste afgeraden en wij weten nu waarom. Het is werkelijk levensgevaarlijk. We zijn het er nog niet over eens of er zo weinig mensen fietsen hier omdat het gevaarlijk is of omdat de fietsers gewoon stelselmatig worden doodgereden.
Met de Trolleybus (lijn 7) zijn we om ca. 22.00 uur teruggegaan naar de haven; een belevenis op zich. Ze zien er niet uit, roesten waar het kan, binnenverlichting ontbreekt maar de draden hangen er nog, de zittingen zijn gescheurd en sommige deuren gaan niet open. MAAR: het heeft wielen en beweegt, dus is het goed en dat is ongeveer het credo van het totale wagenpark in Sint Petersburg.
De kosten van een kaartje staan wel in verhouding: EUR 0,18 voor een enkeltje pp.
Zdjesj fantastistjeskij
Da sviedaanja